Sport dostarcza dziecku wiele korzyści, tj. ćwiczenia fizyczne, zabawę, zaufanie, poczucie przynależności i przede wszystkim zdrowie. Dla wielu dzieci, zawody sportowe są najbardziej naturalnym i radosnym sposobem wyrażania doskonałości w swoim młodym życiu.
Niepokojący jest fakt podejścia dzieci do aktywności fizycznej. W dzisiejszym mocno zglobalizowanym świecie na pierwszy plan wchodzą coraz to nowsze technologie (np. komputery i wszystkie pojęcia z nimi związane) i tuż za nimi coraz to groźniejsze choroby takie jak otyłość, czy też nerwica.
W 2010 roku prowadziłem w kilku szkołach podstawowych i gimnazjach wykłady pod tytułem „Propagowanie aktywności fizycznej wśród dzieci i młodzieży”. Wykłady miały bardzo dynamiczny przebieg. Głównie skupiał się na kontakcie z dziećmi/młodzieżą i miał na celu mocne uświadomienie słuchaczom wszystkich zalet i możliwości płynących z aktywności fizycznej. Jednocześnie starałem się przeprowadzić badanie określające kondycję świadomości dzieci na ten temat. Jak pewnie się domyślasz wynik był mało zadowalający. Na taki efekt składa się bardzo wiele czynników. Gdybyśmy się razem głębiej zastanowili, to na pewno wyszła by nam niezła debata na ten temat. Określę zatem tylko te główne czynniki mające tak negatywny wpływ:
1. Globalizacja,
2. Brak funduszy na mądry i przemyślany rozwój dzieci poprzez sport,
3. Podejście dyrekcji i nauczycieli w szkołach,
4. Brak odpowiedniej infrastruktury do przeprowadzania zajęć w-f,
5. Brak zabiegów mających na celu uświadamianie dzieci nt. aktywności fizycznej,
6. Czynniki mocno niezależne od dziecka, np. niepełnosprawność,
itd… Jak widzisz można tak długo.
Oczywiście aktywność fizyczna dzieci i młodzieży nie ogranicza się tylko i wyłącznie do zajęć wychowania fizycznego. Powiedziałbym nawet, że nie może być do tego ograniczona.
Zwróćmy uwagę na pewien powszechnie panujący paradoks. Otóż, zauważ, że dorośli coraz chętniej zmieniają odpoczynek przed telewizorem na aktywny wypoczynek na rowerze, biegając w parku lub na basenie. Natomiast, dzieci wykazują całkowicie odwrotną tendencję. W bardzo łatwy dla siebie sposób zmieniają możliwość aktywnego wypoczynki na pasywny wypoczynek. Wiem, wiem stwierdzam fakty, jednak jeśli rozglądniemy się trochę bardziej, to coraz więcej młodzieży tak postępuje. Czy trzeba dorosnąć? Wcale nie!
Powrócę jeszcze do czynników mających wpływ na taką sytuację. Mało, która szkoła w Polsce stawia na edukowanie dzieci w zakresie aktywności fizycznej. Najczęściej są to szkoły sportowe, jednak spotkałem się ze szkołami na wsi mocno ukierunkowanych na takie działania. Generalnie szkoły na ogół nie uczą w tym kierunku, przerabiają swój program i tyle. Jest to dla mnie bardzo dziwne, ponieważ dzwoniąc do szkół z prośbą o przeprowadzanie mojego wykładu otrzymywałem naprawdę różne odpowiedzi. Z reguły dyrekcja miała, to gdzieś. Dlaczego? Czy to szkoła jest dla dziecka, czy dziecko dla szkoły? Jak to jest?
Starajmy się aby młodzież zdawała sobie sprawę z tego, że ich przyszłość zależy tylko i wyłącznie od nich samych. Jeśli masz taką możliwość, to staraj się uświadamiać dzieciom jakie zalety niesie za sobą sport i wszystko co jest z nim związane. Pokaż również czego uczy nas sport. Tak naprawdę nie ma żadnego znaczenia jaką dyscyplinę wybierze dziecko i czy w ogóle jakąś będzie chciało wybrać. Ważne, żeby w ogóle chce się ruszać.
Dobra tyle tego narzekania. Do końca nie określiłem roli sportu w życiu dziecka, jedna nie o to mi do końca chodziło. Moim celem było nakreślenie problemu, który z dnia na dzień robi co raz większe kroki na przód.